“Er is een zeer persoonlijk aspect aan patiëntveiligheid”

Ontmoet de detective

Het kan tot 15 jaar duren om een nieuw geneesmiddel te ontwikkelen, met rigoureuze onderzoeken die onderweg worden uitgevoerd om de doeltreffendheid en veiligheid ervan te controleren en te verbeteren. Maar we stoppen daar niet – we blijven toezicht houden op de geneesmiddelen nadat ze beschikbaar zijn gemaakt voor patiënten om te controleren dat er geen onverwachte bijwerkingen zijn.

Als Teva’s Senior Pharmacovigilance Professional is het de taak van Vanesa Ivetic Tkalcevic om gevallen te onderzoeken waar het onverwachte zich voordoet, te ontdekken wat er gebeurd is en aanbevelingen te doen om patiënten in de toekomst veilig te houden.

Detective’ is een geweldig woord om te beschrijven wat ik doe, omdat ik altijd onderzoek aan het uitvoeren ben. Mijn team is verantwoordelijk voor het toezicht houden op de veiligheidsprofielen van geneesmiddelen, dus als een patiënt een bijwerking meldt, moeten we begrijpen wat er gebeurd is en de schuldige identificeren. 

Elk geneesmiddel dat we innemen, hoe veilig en doeltreffend het ook is, kan soms leiden tot onverwachte bijwerkingen. Wanneer dit gebeurt, wordt dat aan ons gemeld en dan komen we in actie. Door onze onderzoeken bestuderen we of de bijwerking wordt veroorzaakt door de medicatie of bijvoorbeeld een onderliggende ziekte, en of omgevings- of genetische factoren al dan niet een rol hadden kunnen spelen. Indien nodig zullen we nieuwe manieren aanbevelen om in de toekomst risico’s te verminderen en patiënten veilig te houden.

Als ik patiënten één ding zou kunnen vertellen, zou dat het volgende zijn: als iets niet volgens plan loopt met uw medicatie, geef dan veel details wanneer u dat meldt. We hebben meer informatie nodig dan alleen het geneesmiddel en het effect ervan. Waarom nam u de medicatie in? Hoe lang neemt u het al? Nam u tegelijkertijd een ander geneesmiddel in? Hebben leden van uw familie iets vergelijkbaars ervaren? Dit alles en meer zal ons helpen te onderzoeken wat er gebeurd is.

Ik ben echter opgeleid als dierenarts. Ik houd van dieren, maar ergens onderweg besefte ik dat ik ook om mensen geef! Daarom begon ik mijn carrière in de onderzoekssector. Ik heb nu een doctoraat in moleculaire biologie, dus de combinatie van al deze dingen is erg nuttig voor mij in het werk dat ik doe.

Het veranderen van loopbaan was een enorme sprong in het duister. Ik wilde na 13 jaar dichter bij patiënten komen als farmacologische onderzoeker. Bij onderzoek voer je experimenten uit en zoek je naar stoffen die nog niet eens in de ontwikkelingsfase zijn. Maar patiëntveiligheid is een gebied waar ik echt naar patiënten kan luisteren. Ik ben blij dat ik die sprong heb genomen. Ik heb de industrie vanuit een ander perspectief gezien, ik heb nieuwe mensen ontmoet, en ik sta veel dichter bij patiënten, wat iets is waar ik echt om geef. 

Er is een zeer persoonlijk aspect aan patiëntveiligheid. Sommige van de gevallen die ik heb onderzocht, hebben me erg verdrietig gemaakt. Wanneer je zorgzaam bent, leef je met deze mensen mee, beleef je zelf wat ze doorlopen, en wil je ze echt helpen. 

Hoe ouder ik word, hoe meer ik een drang voel om mijn kennis te delen. Dit is de reden waarom ik het idee heb gekregen om het boek op te stellen dat ons team heeft geschreven over geneesmiddelveiligheid. We hebben het voor patiënten – om uit te leggen hoe en waarom ze bijwerkingen moeten melden en wat er gebeurt wanneer ze dat doen. Het is goed voor hen om te weten dat informatiebrochures voor patiënten bijgewerkt kunnen worden volgens de informatie die ze ons geven. 

Het lezen van science fiction is mijn stiekem pleziertje. Mensen verwachten meestal van me dat ik echt serieus ben omwille het werk dat ik doe, maar eigenlijk houd ik van Harry Potter en The Lord of the Rings – de boeken en de films. Nu mijn kinderen ouder zijn, gaan we met hen mee wanneer er een verjaardag is en ze hun vrienden meenemen naar de bioscoop – niet zozeer om op hen te letten, maar om zelf ook de film te zien!

Ik houd van TED Talks. Onlangs luisterde ik naar Alexander MacDonald’s “Hoe eeuwen van sci-fi de ruimtevaart ontketende’. Ik hield van de herdenking en het eerbetoon van prachtige breinen, zoals Jules Verne of Leonardo da Vinci, mensen die hun tijd ver voor waren. De manier waarop ze verandering hebben opgestart en invloed hadden op de processen van de toekomst, is geweldig.

Het beste advies dat ik ooit heb ontvangen, was van mijn vader. Toen ik in groep drie zat, vertelde hij me: alles is mogelijk. Je hoeft er je hand alleen maar naar te reiken als je echt wilt dat het gebeurt. Ik heb dit advies aangenomen en het is iets waar ik mij aan houd in mijn leven. Ik geloof dat wat je ook wilt zijn, wat je ook wilt bereiken, je dat kunt doen.