Maak kennis met de poortwachter

Maak kennis met de poortwachter

Jack de Graaf leidt Teva’s functie inzake milieu, gezondheid en veiligheid (Environment, Health and Safety, EHS) in Europa. Het is zijn taak om ervoor te zorgen dat de vele Europese fabrieken, R&D-locaties en kantoren veilig zijn om in te werken. Voorafgaand aan de ILO World Day for Safety en Health at Work praat hij over het veilig houden van 14.000 mensen, de kans op rampen als dingen fout gaan... en waarom hij zich een beetje voelt als de moeder van Teva.

Mijn belangrijkste verantwoordelijkheid is werknemersveiligheid. Het is mijn taak om ervoor te zorgen dat algemene managers en hun centrumleiderschapsteam onze fabrieken, kantoren en R&D-locaties veilig houden om in te werken, zodat iedereen die ‘s ochtends een van onze faciliteiten binnenkomt die aan het einde van de dag weer veilig zal verlaten.

In de farmaceutische industrie is het domino-effect van een ramp op een locatie enorm. Als de productie moet stoppen en u geen voorraad kunt leveren voor uw patiënten, is dat rampzalig. Als u in de farmaceutische industrie niet de juiste geneesmiddelen levert, kunnen mensen overlijden.

In Europa werken er 14.000 mensen bij Teva. Het bedrijf heeft 19 productielocaties die tot 9000 mensen tewerkstellen en nogmaals 5000 mensen in kantoren en magazijnen. Dat is veel mensen om veilig te houden.

Ik kan nooit een locatie bezoeken zonder naar het ketelhuis te kijken. In mijn vorige functie was ik op een productielocatie toen een boiler ontplofte, wat ernstige schade veroorzaakte. Gelukkig hadden we geen dodelijke ongevallen, maar de helft van de stad waar de locatie was gevestigd, had geen water meer. Het veroorzaakte voor miljoenen dollars aan schade, en productie van een levensveranderend geneesmiddel werd voor zes weken stopgezet. We hebben ervoor gezorgd dat de toeleveringsketen veilig was, maar het was een uitdaging en een situatie die ik nooit meer wilde zien.

Mogelijke blootstelling aan krachtige verbindingen vormt een groot risico in de farmaceutische industrie. De producten die we voor onze patiënten maken, zijn goed voor hen, maar kunnen schadelijk zijn als iemand die de medicatie aanmaakt, of zich in een omgeving bevindt waar de productie wordt uitgevoerd, in bovenmatige wijze blootgesteld wordt aan verbindingen zoals hormonen of cytostatica [geneesmiddelen die de celgroei remmen]. We moeten alles doen wat we kunnen om dit te voorkomen, dus moeten we risicobeoordelingen uitvoeren om hoge en matige risico’s te beperken.

We werken er hard aan om dezelfde veiligheidscultuur op te bouwen op al onze locaties. Er was een groot aantal overnames van verschillende bedrijven door Teva in Europa, en we moeten de culturen op dezelfde lijn brengen. Dit is altijd moeilijk, want als u over cultuur praat, is dat vanuit zowel een nationaal perspectief als vanuit het perspectief van het bedrijf. U kunt dingen te veel steriliseren, zodat alles in één procedure of standaard past. Er moet wat aandacht worden besteed aan lokale praktijken of lokale culturele aspecten die in een specifiek gebied zouden kunnen werken.

Mijn ergste nachtmerrie is dat mensen gewoon gezondheids- en veiligheidsregels volgen zonder erbij na te denken. Dat is de uitdaging met milieu, gezondheid en veiligheid (EHS). U moet regels aanmaken en normen instellen, maar als mensen stoppen met nadenken, is dat het moment wanneer er dingen fout zullen gaan.

Er is altijd een reden waarom mensen iets onveilig doen. Mensen zijn niet geneigd zich onveilig te gedragen en er kunnen veel redenen zijn waarom ze dat wel doen: het kan zijn dat de procedure niet realistisch is, ze niet beschikken over de juiste gereedschappen, of dat de apparatuur verkeerd is ontworpen. In veel gevallen wordt het gedrag door het management aangedreven. Het management heeft een grote verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat de werknemers hun werk veilig kunnen uitvoeren.

 Ik zie EHS als de moeder in een organisatie. Wanneer een bedrijf een goede EHS-omgeving en -cultuur heeft, beïnvloedt dat de hele werking. Als EHS goed georganiseerd is, zal uw werking waarschijnlijk ook goed georganiseerd zijn. Ik denk wel dat er een relatie is tussen de twee. Als uw EHS slecht is, dan zal uw operationele prestatie waarschijnlijk ook slecht zijn.

 Er komt veel coaching kijken bij mijn werk. Ongeveer 30-50 procent van mijn week bestaat uit het coachen van de plaatselijke EHS-managers over het creëren van een veiligere werkplek. De rest bestaat voornamelijk uit het opstellen van richtlijnen en strategiemodellen voor de toekomst om verschillende culturen op de werkplek te helpen combineren.

Er zijn veel elementen die meespelen bij EHS. Het gaat niet alleen om veiligheid, het gaat over mensen en het milieu. Er is eveneens een sociaal aspect. Je kunt voelen dat je een bijdrage levert aan iets groters dan alleen een bedrijf, je doet iets goeds voor de mensheid. Het klinkt soms tamelijk aanstellend, maar soms voelt het zo aan.

 Ik word twee tot drie keer per week bedankt door general managers van locaties. Geld kan voor veel zaken zorgen, maar het is nog beter om erkend en beloond te worden voor de bijdrage die je aan een bedrijf levert. Dat is erg inspirerend.